09.11.2000 | cutting edge | door Sofie Wielandts
De wondere wereld van de lavabo
In 1865 zat Alice met haar zus op de oever van een meer toen een sprekend konijn langshuppelde. In 2009 is ze zichzelf in de badkamer aan het snijden wanneer ze een miniman op de grond vindt. SKaGeN brengt met ‘Wonderland’ een eigentijdse versie van Lewis Carrolls verhaal waarin Alice een koppige puber is en de lavabo haar wonderland.
Bij het lezen van het boek ‘Alice in Wonderland’, valt het meteen op dat woord – meer dan actie – vooropstaat in dit sprookje. Alice komt in een fantasiewereld terecht waarin ze allerlei personages ontmoet die haar aan de hand van taalspelletjes en filosofische uitspraken doen nadenken over het leven. SKaGen maakte er zijn eigen versie van, maar behield de kern: Alice die kleiner wordt in haar fantasiewereld en op zichzelf is aangewezen om terug te geraken de gewone wereld. Daarbij gaat ze de confrontatie met zichzelf aan. Ze wordt voortdurend uitgedaagd door minimannetjes die haar op een filosofische manier een spiegel voorhouden.
Zo komt Alice terecht in de ‘Mr Perfect show’, waar ze – afhankelijk van het aantal juiste antwoorden – een knappe of lelijke man krijgt toegewezen. ‘Als olijfolie van olijven wordt gemaakt en maïsolie van maïs, waarvan wordt babyolie dan gemaakt?’ en ‘Waarom moet je een afspraak maken bij de waarzegger?’ Alice stamelt en barst bijna in tranen uit omdat ze op geen van de vragen een antwoord weet. De quizmaster feliciteert haar en vertelt dat ze juist heeft geantwoord: het waren retorische vragen.
Gaandeweg leert Alice zichzelf kennen. Van een onzekere puber die niet blij is met zichzelf en ‘Laat mij met rust jong!’ even vaak zegt als ze met haar ogen knippert, evolueert ze naar een tiener die beseft dat zijzelf diegene is die haar het leven zo moeilijk maakt. Alice komt tot inkeer en verzoent zich met haar familie.
Voor het stuk bundelden HETPALEIS en SKaGen hun kennis van technische expertise en het resultaat is verbluffend. Op het podium is een deel van een reusachtige lavabo nagebouwd. De enorme tegels doen dienst als projectiescherm voor prachtig geanimeerde droombeelden en maken van Alice’ wonderland een multimediaal toevluchtsoord.
Zoals een tiener zijn artificiële wereld in games vindt, is het wonderland van Alice er eentje van hoogtechnologisch niveau. Het ontwerp kwam van ‘Ruimtevaarders’, twee vormgevers die het begrip ruimte een nieuwe dimensie geven. Ze maakten onder meer de scenografie voor het Theaterfestival 2008 in deSingel en doen actief onderzoek naar de mogelijkheid van ruimte in theater en openbare plaatsen. Eén ding is zeker: de scenografie is een absolute meerwaarde in ‘Wonderland’ en tilt het geheel naar een hoger niveau.
Ondanks het deprimerende onderwerp, zit er veel humor in de voorstelling. Dat is vooral de verdienste van Bruno Vanden Broecke, Valentijn Dhaenens en Mathijs Scheepers. Wanneer het minimannetje Alice’ broer ‘veel te gehandicapt’ naspeelt, schatert het publiek het uit. Zulke scènes vormen een aangename afwisseling en relativeren bovendien de thematiek.
Het beeld van de depressieve puber blijft blijkbaar tot de verbeelding spreken. Het aantal voorstellingen dat erover gemaakt werd, is talrijker dan de jeugdpuisten van een tiener. Toch slaagt ‘Wonderland’ erin het verfrissend te brengen. De eerste jeugdvoorstelling van SKaGen is veelbelovend en doet ons uitkijken naar meer.
> lees artikel op CuttingEdge.be